Aldo Romano (1941) is een Italiaanse jazzdrummer, hij groeide op in Frankrijk, ooit begonnen als gitarist startte hij onder invloed van Art Taylor met drummen. Hij werkte in Parijs met musici als Bud Powell, Jackie McLean, Jay Jay Johnson, Stan Getz e.v.a., hij heeft inmiddels tientallen albums op zijn naam staan. Deze opnamen stammen uit mei 2019, opgenomen in de club le Triton. De bezetting varieert, er waren 5 opname dagen en steeds andere musici, constante factor is natuurlijk drummer Aldo Romano, op 3 nummers is de beroemde Italiaanse trompettist Enrico Rava te horen en op 2 de minder bekende Yoann Loustalot, Géraldine Laurent is 3 keer te horen op saxofoon, Mauro Negri ook 3 keer op klarinet, de bekende Amerikaan Glen Ferris (Zappa Stevie Wonder, Don Ellis e.v.a.) speelt trombone op 2 nummers en pianist Baptiste Trotignon horen we 4 keer, De Nederlander Jasper van ’t Hof is op 1 nummer aanwezig op piano en toetsen.

Er zijn een drietal contrabassisten aanwezig, de Amerikaan Daryll Hall (niet te verwarren met die van Hall & Oats) op 4 nummers, Michel Benita op 2 en de bekende Henri Texier op 3. Met Texier en klarinettist/saxofonist Louis Sclavis vormde Romano jarenlang een trio. “Les musiques naissent et meurent si on ne les joue pas. Et puis, elles renaissent quand de merveilleux musiciens les ressuscitent, leur redonnent vie. Pour exister encore, ces musiques attendaient les mains, les souffles de ceux qui ne les avaient pas oubliées. Elles sont là dans cet album, plus jeunes que jamais, vibrantes sur scène en ce mois de Mai 2019”aldus Aldo Romano in de hoestekst, een fraaie verklaring van de titel “Reborn”.

Door de wisselende bezettingen is er nogal wat variatie in de muziek, het album begint met het melodieuze “Annobón” van Romano met een glansrol voor Henri Texier in een fraaie bassolo. Glenn Ferris speelt een hoofdrol in het door hem geschreven “Sud-Ouest Jump”, zoals de titel aangeeft een swingend werkje. De sonore baspartij van Texier speelt ook in het nummer “Petionville” een belangrijke rol evenals de sax van Géraldine en de klarinet van Mauro. “Tenty small cigars” is een nummer van Frank Zappa en verloopt langs grillige lijnen, kleurrijk uitgezet door Glenn en Michel op trombone en trompet. “Il Piacere” van Romano begint met zware klavierklanken van Jasper waardoor er een spookachtige, zweverige sfeer ontstaat, heel fraai en een goed voorbeeld dat je elektronica heel goed kunt gebruiken, goed werk van Jasper. De rust keert terug in het zwoele “Dreams and Waters”, lichtvoetig en stemmig pianospel van Baptiste, inderdaad droommuziek.

“Dear old Stockholm” (Anders Frixell) is een van de twee klassiekers op het album, het is van origine een Zweeds liedje uit de musical Vermlandsflicken, maar bekend geworden door de jazzversies van Stan Getz, Miles Davis, John Coltrane en diverse anderen. Hier krijgt het een swingende uitvoering met spetterend spel van Rava. Hij speelt ook een hoofdrol in het mediumtempo “Positano” van Romano, een geweldige trompettist en al jarenlang een van mijn grote favorieten evenals zijn landgenoot Paolo Fresu. In “Spring Tide” is er alle ruimte voor Romano om te laten horen wat een klasbak hij is in een uiterst subtiele drumsolo in de stijl van grootheid Max Roach. De tweede klassieker sluit het album af, het betreft het alom bekende “Darn that dream” van Jimmy van Heusen, een fraaie finale van een buitengewoon geslaagd album.

Jan van Leersum.